Zasady wykorzystywania cudzych utworów i prawo autorskie.

Sybilla Stanisławska – Kloc, „Zasady wykorzystywania cudzych utworów: prawo autorskie i dobre obyczaje (etyka cytatu)”, Diametros nr 19 (marzec 2009): 160 – 184, https://diametros.uj.edu.pl/serwis/pdf/diam19_stanislawskakloc.PDF

„(…) W działalności naukowej cytat jest bardzo użytecznym, a niekiedy wręcz koniecznym (niezbędnym) „narzędziem” naukowym4. Służy on rzetelnemu, dosłownemu zaprezentowaniu stanowiska (poglądów) innych autorów (w tym naukowców). (…)
Wykorzystywany w ramach prawa cytatu utwór powinien być przytoczony w niezmienionej wersji, w przypadku utworu wyrażonego słowami (np. literackiego) w wersji dosłownej, w literalnym brzmieniu30. Wydaje się, że wyjątek od tej zasady stanowi tłumaczenie (można przytoczyć cudzy tekst we własnym tłumaczeniu).
Jeżeli natomiast dokonuje się zmian, min. używa synonimów, własnymi słowami przedstawia stanowisko, pogląd wyrażony przez autora, to mamy wtedy do czynienia z parafrazą, która z kolei tym różni się od streszczenia, że jej wielkość z reguły jest zbliżona do wielkości fragmentu oryginalnego. (…)
W przypadku parafrazy (a więc przedstawienia własnymi słowami, omówienia: poglądu, fragmentu utworu, stanowiska innego autora) nie dochodzi do używania znaku „cudzysłowu”, a tylko w przypisie podawane jest nazwisko autora i źródło, na podstawie którego została dokonana parafraza. (…)”

Sybilla Stanisławska-Kloc – doktor nauk prawnych, adwokat; ukończyła aplikację sądową oraz adwokacką; mediator, wpisana na listę arbitrów domenowych przy Krajowej Izbie Gospodarczej. Pracuje w Katedrze Prawa Własności Intelektualnej WPiA UJ.